بسیاری از زنان به استفاده از گوشوارههای مختلف به دلیل تأثیر بسیارشان بر روی ظاهر علاقه‌مند هستند. برای اینکه از انواع گوشوارههای زیبا و مختلف استفاده کنید، باید ابتدا گوشتان را سوراخ کنید. بیشتر دختران در دوران کودکی این کار را انجام می دهند، اما در سال های بعد ممکن است لازم باشد این کار دوباره یا در قسمت های دیگری از گوش نیز انجام شود. سوراخ کردن گوش می‌تواند کاری بی خطر و ساده باشد، به شرطی که بعضی از دستورالعمل های ساده را رعایت کنید.
این مطلب درباره‌ی روش‌های سوراخ کردن گوش است، ولی اگر بخواهید بدانید پیرسینگ گوش چیست و چه انواعی دارد، پیشنهاد می‌کنیم مطلب جداگانه‌ای را که در این باره نوشته‌ایم بخوانید.
اگر بدانید که هنگام سوراخ کردن گوشتان باید چه انتظاراتی داشته باشید، نه تنها می‌توانید این کار را به راحتی انجام دهید، بلکه از بروز درد، عفونت و خونریزی نیز جلوگیری خواهید کرد. در ادامه بیشتر در مورد سوراخ کردن گوش، روش‌های صحیح انجام این کار و راهکارهای جلوگیری از بروز عفونت توضیح خواهیم داد.
انواع روش های سوراخ کردن گوش
روش‌های زیادی برای سوراخ کردن گوش وجود دارد که هر یک مزایای خاص خود را دارند. در گذشته این کار بیشتر توسط سوزن انجام میشد، اما امروزه از تفنگ های مخصوص استفاده می‌شود. در ادامه هر دو روش را توضیح خواهیم داد:
سوراخ کردن گوش با سوزن
در روش سوراخ کردن گوش با سوزن، در گذشته از یک سوزن خیاطی استفاده میشد. ابتدا گوش را با الکل تمیز کرده و سپس محل سوراخ کردن گوش را روی لاله‌ی آن مشخص می کردند. سپس سوزن را با حرارت استریل کرده و یک نخ نسبتاً کلفت مانند نخ کوک به آن می‌کشیدند. یک جسم سخت پشت لاله گوش قرار می‌دادند تا حرکت نکند و بعد سوزن را در آن فرو می‌کردند. سوزن را به همراه نخ از گوش رد کرده و در نهایت نخ از سوزن خارج و دو سر آن را بهم گره می‌زدند. حدود یک ماه گوش به همین صورت می‌ماند تا سوراخ دیگر بسته نشود.
این کار مشکلات زیادی اعم از عفونت داشت. زیرا امکان استریل کردن نخ وجود نداشته و افرادی که این کار را می‌کردند، چندان به استریل کردن دستشان اهمیت نمی‌دادند. اما امروزه سوزن‌های جدیدی برای این کار به بازار آمده که می توان گوش را با آنها سوراخ کرد. این سوزن‌ها، نوعی سوزن توخالی مانند سرنگ هستند که میخ گوشواره از یک سر وارد آنها می شود. سوراخ کردن گوش به این روش بسیار استریل‌تر است، زیرا امکان استریل سوزن و گوشواره فلزی وجود دارد که کار را بسیار آسان‌تر می‌کند.
استفاده از تفنگ گوش
تفنگ گوش هم از همان مکانیسم سوزن برای سوراخ کردن گوش استفاده می‌کند؛ با این تفاوت که دخالت دست به حداقل رسیده و نیازی به نگه داشتن گوش از پشت لاله نیست. در این روش ابتدا محل موردنظر با الکل ضدعفونی شده و بعد محل سوراخ مشخص می‌شود. یک گوشواره طبی مخصوص در تفنگ قرار داده شده و لاله گوش بین دو قسمت تفنگ قرار گرفته و با فشردن ماشه، گوشواره به داخل گوش شلیک می‌شود.
کدام یک ایمن‌تر است، تفنگ سوراخ‌کننده یا سوزن؟
اگر مسائل مربوط به استریل رعایت شود هر دو روش می توانند موثر باشند. اما روش تفنگی برای کودکان راحتتر است، زیرا کودک سوزن را ندیده و در نتیجه دچار وحشت نمی‌شود. به علاوه نیازی به نگه داشتن لاله گوش هم نیست. این روش سرعت بالاتری نیز دارد که مانع از کلافگی نوزاد می شود.
چه انتظاری باید از سوراخ کردن گوش داشت؟
در زمان سوراخ کردن گوش حسی مانند حس ترکیدن در گوش ایجاد می شود که طبیعی بوده و به خاطر سوراخ شدن غضروف است. درد آن بسیار خفیف بوده و نیازی به بی‌حسی ندارد؛ همچنین وجود کمی خونریزی نیز کاملاً طبیعی است. بعضی از افراد پیشنهاد می‌کنند که برای جلوگیری از احساس درد، از قرص‌هایی مانند آسپرین استفاده کنید اما این کار اشتباه است؛ زیرا شدت خونریزی را افزایش می دهند. همچنین درد آن طوری نیست که به مسکن نیاز باشید.
خطرات سوراخ کردن گوش
با انجام این کار، پوست شما شکافته شده که زمینه‌ی بروز مشکلات مختلفی وجود خواهد داشت. در ادامه به چندین مورد از این خطرات اشاره خواهیم کرد تا پیش از سوراخ کردن گوش خود، با آنها آشنا شوید:
- واکنش های آلرژیک
جواهرات ساخته شده از نیکل یا برنج می توانند باعث تحریک ناحیه‌ی سوراخ شده و سبب بروز واکنش های آلرژیکی شوند. - عفونت
در بعضی مواقع امکان بروز عفونت، قرمزی ، تورم ، درد و ترشحات وجود دارد. - مشکلات پوستی
ممکن است فرد بعد از سوراخ کردن گوش دچار مشکلاتی مانند زخم و کلوئید (بافت زخمی بیش از حد رشد کرده) شود. - بیماری‌های خونی
در اثر استفاده از مواد آلوده، امکان ابتلا به هپاتیت B و C، کزاز و HIV نیز وجود دارد. همچنین ممکن است شاهد بروز مشکلات پوستی در منطقه مانند ایجاد ضایعه، بثورات پوستی، برآمدگی، بریدگی یا خال نیز باشید.
چه افرادی نباید گوش خود را سوراخ کنند
سوراخ کردن گوش اگرچه کار بی خطری است اما در بعضی از مواقع نباید انجام شود. بعضی از گروه‌های پرخطر برای انجام این کار عبارت‌اند از:
بیشتر بخوانید: اکسسوری زنانه و دخترانه چیست و چه اهمیتی دارد؟
- خانم‌های باردار
از آنجایی که با وجود تمام پیشگیری‌ها و نکات بهداشتی، ممکن است هنوز عفونت گوش رخ دهد لذا در بارداری به هیچ عنوان نباید این کار را انجام داد. - افراد دیابتی و هموفیلی
در افراد مبتلا به این دو بیماری بند آوردن خون به سختی انجام شده و می‌تواند بسیار خطرناک باشد. از این رو آن‌هانباید گوششان را سوراخ کنند. - بیماران خودایمنی
اختلال‌های خود ایمنی نیز همانند گروه قبلی بوده و بهبود جای زخم در آنها به سختی انجام می‌شود.
به طور کلی افرادی که به دلیل بیماری یا مواردی از این قبیل، روند بهبود زخم کندی دارند، نباید گوششان را سوراخ کنند.
بهترین قسمت‌های گوش برای سوراخ کردن
15 مکان مختلف در گوش وجود دارد که می توانید آنها را سوراخ کنید. این نواحی عبارت‌اند از:
- لاله گوش که بیشتر افراد آن را برای سوراخ کردن انتخاب می‌کنند و کم خطرترین قسمت است.
- به طرف بالا و در امتداد غضروف‌های خارجی که بسیاری از بزرگسالان این بخش‌ها را انتخاب می‌کنند.
- به سمت داخل در امتداد بخشی از گوش که به سر متصل است.
- چند بخش در مرکز گوش که بیشتر متخصصین آن را توصیه نمی‌کنند.
بهبودی چقدر طول می‌کشد؟
مدت زمان بهبودی گوش به قدرت بدنی فرد و محل سوراخ بستگی دارد. در مورد لاله گوش معمولاً 6-8 هفته طول می‌کشد. اما اگر غضروف‌های کنار گوش خود را سوراخ کنید ، ممکن است 4 ماه تا یک سال زمان برای بهبودی نیاز باشد. شما می‌توانید قبل از سوراخ کردن زمان حدودی بهبودی را از پزشک بپرسید.
مراقبت بعد از سوراخ کردن گوش
هر چقدر که در زمان سوراخ کردن گوش، نظافت وسایل و دست‌ها اهمیت دارد، مهم است که بعد از آن نیز مراقبت‌هایی جهت جلوگیری از عفونت گوش انجام شود. برای این کار باید اطراف محل سوراخ شده را دو بار در روز با صابون و آب گرم یا الکل تمیز کنید. همچنین برخی مواقع پزشکی که گوشتان را سوراخ کرده، یک پاک‌کننده خاصی را توصیه می‌کند تا برای جلوگیری از عفونت از آن استفاده کنید. یکی دیگر از روش‌ها برای جلوگیری از عفونت پوستی، استفاده از یک پماد آنتی‌بیوتیک در اطراف منطقه است که برای این کار پیشنهاد می‌کنیم از پیش با پزشکتان مشورت کنید.
گرچه وسوسه‌انگیز است، اما سعی کنید سوراخ گوش خود را لمس نکنید. زیرا احتمال انتقال میکروب از دست شما به این قسمت و ایجاد عفونت وجود دارد. از رفتن به مکان‌هایی مانند استخرها و وان های آبگرم که میکروب‌ها آزادانه در آنها وجود دارند، خودداری کنید. همچنین به صورت تمام‌وقت و تا پایان مدت بهبودی، گوشواره طبی را از جای خود خارج نکنید؛ زیرا در غیر این صورت منجر به بروز عفونت می‌شود.
درمان عفونت گوش
اگر محل سوراخ کردن گوشتان دچار آلودگی شد و عفونت کرد، از بروز قرمزی و تورم در محل می‌توانید آن را تشخیص دهید. قرمزی و تورم یک تا دو روز بعد از سوراخ کردن طبیعی است، اما اگر بعد از آن ادامه داشت احتمالاً نشانه عفونت است. عفونت در محل با خارش و ترشح چرک همراه بوده و برای درمان آن می توانید به صورت زیر عمل کنید:
- ابتدا دستانتان را با آب و صابون بشویید.
- نصف قاشق چای‌خوری نمک را در یک فنجان آب گرم بریزید و هم بزنید.
- پنبه آغشته به این محلول را به گوش بمالید یا کمی از لاله گوش را چند دقیقه در این محلول فرو کنید.
- در نهایت محل را خشک کنید.
- کمی پماد آنتی‌بیوتیک بر روی محل بمالید.
با این کار عفونت نهایتاً طی یک تا دو روز تمام شود ولی اگر بیشتر از آن طول کشید، باید برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
سخن پایانی
سوراخ کردن گوش عملی راحت و آسان است و اگر بهداشت در حین کار رعایت شود، هیچ مشکلی نخواهد داشت. بنابراین شما می‌توانید بعد از سه هفته تا یک ماه گوشواره‌ی طبی را درآورده و از گوشوارههای دلخواهتان استفاده کنید. همچنین نیازی به نگرانی از بروز درد یا خونریزی نیست؛ زیرا اگر این کار توسط افراد متخصص انجام شود، درد آن بسیار کم و خونریزی بسیار مختصر خواهد بود.